by
مرداد ۱۰, ۱۳۹۴
0
نظرات
اسلام
تشیع
توسل
توسل به ائمه
روشنفکران افغانستان
سني
شيعه
شیعه واقعی
عبادت
قرآن
مسلمان
بسم الله الرحمن الرحیم
آیا حیات برزخی وجود دارد؟
آیا حیات برزخی مانند حیات زندگی دنیاست؟
آیا ما در حیات برزخی شعور، آگاهی داریم و یا احساس می کنیم؟
در این پست، قصد داریم به این سوالات پاسخ بدهیم
در مورد این آیه (و البته آیه های دیگر)
قَالُوا رَبَّنَا أَمَتَّنَا اثْنَتَيْنِ وَأَحْيَيْتَنَا اثْنَتَيْنِ فَاعْتَرَفْنَا بِذُنُوبِنَا فَهَلْ إِلَىٰ خُرُوجٍ مِنْ سَبِيلٍ
آنها می‌گویند: «پروردگارا! ما را دو بار میراندی و دو بار زنده کردی؛ اکنون به گناهان خود معترفیم؛ آیا راهی برای خارج شدن (از دوزخ) وجود دارد؟
سوره غافر آیه 11
قبل از هر چیز، اجازه بدید نظر آقای مکارم شیرازی را که بزرگترین مرجع تقلید شیعیان ایران هست را در این رابطه، در کتاب تفسیر نمونه، ذیل آیه 11 سوره غافر با هم ببینیم:
تفسیر نمونه آورده: منظور از دو بار میراندن ، مرگ در پایان عمر و مرگ در پایان برزخ است ، و منظور از دو مرتبه احیا، احیاى برزخى و احیاى در قیامت است!!!.
توضیح اینکه هنگامى که انسان مى میرد نوع دیگرى از حیات به عنوان حیات برزخى پیدا مى کند، همان حیاتى که شهدا به مقتضاى بل احیاء عند ربهم یرزقون (آل عمران - 169) دارند، همان حیاتى که پیامبر و امامان دارند، سلام ما را مى شنوند و پاسخ مى گویند، و نیز همان حیاتى که سرکشان و طاغیانى همچون آل فرعون دارند و صبح و شام به مقتضاى النار یعرضون علیها غدوا و عشیا (غافر - 46) مجازات مى شوند.
به این ترتیب ما یک حیات جسمانى داریم و یک حیات برزخى ، در پایان عمر از حیات جسمانى مى میریم ، و در پایان این جهان از حیات برزخى و نیز داراى دو حیات به دنبال این دو مرگ هستیم : حیات برزخى ، و حیات روز قیامت!!!!!!.
آقای مکارم شیرازی در مورد آیه 28 سوره بقره نیز این نظر را داده اند:
كَيْفَ تَكْفُرُونَ بِاللَّهِ وَكُنْتُمْ أَمْوَاتًا فَأَحْيَاكُمْ ۖ ثُمَّ يُمِيتُكُمْ ثُمَّ يُحْيِيكُمْ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ
چگونه به خداوند کافر می‌شوید؟! در حالی که شما مردگان (و اجسام بی‌روحی) بودید، و او شما را زنده کرد؛ سپس شما را می‌میراند؛ و بار دیگر شما را زنده می‌کند؛ سپس به سوی او بازگردانده می‌شوید.(2:28)
در اینجا این سؤ ال پیش مى آید که ما غیر از این دو حیات حیات سومى هم در این دنیا داریم و مرگى هم قبل از ورود در این دنیا داشتیم چرا که قبلا موجود مرده اى بودیم ، به این ترتیب سه حیات و مرگ مى شود!!!!
پاسخ این سؤال با دقت در خود آیه روشن مى شود، زیرا مرگ قبل از حیات دنیا (در آن حال که خاک بودیم ) (موت=مرده بودن ) است نه (اماته-میراندن ) و اما حیات در این دنیا گرچه مصداق احیاء است ولى قرآن در آیه فوق به این جهت به آن اشاره نکرده است که این احیا چندان مایه عبرت براى کافران نبوده ، آنچه که باعث بیدارى و اعتراف آنها به گناه شده نخست حیات برزخى است و سپس حیات در رستاخیز
این نظر آقای مکارم و کتاب تفسیر نمونه در این مورد است.
تمام دلیل و برهان امثال آقای مکارم برای ربط دادن این آیه به حیات و مرگ برزخی به همین برمیگرده که مرگ قبل از حیات دنیا یعنی وقتی خاک بودیم، "موت" است و نه "اماته"!!!
این چیزی جز بازی با کلمات و تفسیر به رای نیست.
در بخش اول این پست به اثبات همین خواهیم پرداخت که هر "موت" "اماته" نیز هست!
الان ما در این حیات هستیم که مرگی بدنبال آن هست، این مرگ انتقال ما به حیات دیگر است. خداوند ما را می میراند و به صورت مرده در می آورد سپس در قیامت ما را زنده می کند
مرگ ما که انتقال به حیات دیگر است، یک میراندن است. یعنی خدا ما را میراند و به صورت مرده درآورد
ما از حی بودن در این دنیا به صورت میت بودن در آمدیم، بوسیله ی اینکه خدا ما را میراند
وقتی هم که ما خلق شدیم، خدا از هیچ ما را به صورت مرده در آورد
این خلقت یک نوع میراندن هست. ما نبودیم و سپس به صورت مرده خلق شدیم. یعنی میرانده شدیم
چون که از عدم گذر کردیم به مرده بودن
همانطور که از حیات گذر کردیم به مرگ بعد از این دنیا و میرانده شدیم، از عدم هم میرانده شدیم و گذر کردیم به مرده بودن
پس گذر از نیستی به مرده بودن قبل از حیات این دنیا یکی از میراندن ها هست
وقتی گفته میشه چیزی خلق شد، قاعدتا آن قبل از زمان خلقتش نبوده و از یک زمانی به بعد بوجود آمده
انسان هم از یک زمانی به بعد بوجود آمده و قبل از آن نبوده
انسان معدوم بود، انسان نبود و سپس خلق شد
همه به این واقف هستن که انسان یک تاریخ مشخصی داره و از یک زمانی به بعد بوجود آمده یعنی انسانی قبل از آن زمان نبوده
این در مورد همه چیز صدق میکنه و همین زمین و خورشید هم عمر مشخصی دارند و از یک زمانی خلق شدن و در یک زمان مشخصی هم از بین میروند
وقتی الله انسان را خود آفرید، از گل آفرید یعنی ترکیبی از آب و خاک
این موجود که انسان نامیده میشه، مرده خلق شد! انسان به صورت مرده خلق شد.
اما نکته ی مهم اینه که انسان از عدم به وجود آمد آن هم به صورت مرده
پس انسان میرانده شده، انسان از نیستی و نبودن، میرانده شد و این خود یک نوع میراندن هست که ما هرگز آن را احساس نمی کنیم
اینکه ما این مرگ را هم احساس نمی کنیم نکته ی دیگر و کلیدی ترین نکته ی این شبهه است!
نوزاد انسان هم که در رحم مادر در حال شکل گرفتن هست، دقیقا همان خلقت بشر اولیه یعنی "ابوالبشر" هست. نوزاد ابتدا نبوده و در یک زمان به بعد در رحم مادر خلق شده و یک تکه گوشت بی جان و بی روح و بعبارتی دیگر مرده ای بیش نیست!
بعد از زمانی مشخص ، در آن نوزاد روح دمیده میشه و آن از یک نوزاد مرده به نوزادی زنده تغییر شکل میده
خلقت اولیه ی انسان یعنی حضرت آدم نیز به همین صورت است
آدم نبود
خدا آدم را از گل خلق کرد
خدا آدم را به صورت مرده ای آفرید که جان نداشت
آدم از عدم میرانده شد
این تبدیل و این فرایند یکی از همان میراندن ها هست
میراندن انسان در این مرحله، همان گذراندن انسان از یک شکل به شکلی دیگر هست
سپس خدا از روح همیشه زنده ی خود در جسم بی جان و بی روح آدم دمید و آدم زنده شد
تا اینجا مشخص شد که یکی از میراندن ها همان گذر از عدم به مرده بودن قبل از حیات این دنیا هست
هر انسانی تا قبل از برپایی قیامت مرگ را خواهد چشید
هر انسانی تا قبل از قیامت فقط یکبار مرگ را خواهد چشید!
هر انسانی مرگ این دنیا را قطعا خواهد چشید و آن را احساس خواهد کرد و هیچ کس نمی تواند این احساس کردن و چشیدن مرگ این دنیا را انکار کند
اکنون ما زنده ایم و آگاهیم و بلاخره یک روز آن را می چشیم
اگر بنا بود چیزی وهمی بنام حیات برزخی که فقط در مخیله ی شیعیان میتونه جای داشته باشه، درست باشه
پس قرآن اشتباه کرده و قرآن رد میشه!!!
چطور؟
شیعیان معتقدند طبق آیه 154 سوره بقره در حیات برزخی، شهدا و امامان و... آگاهن و میتونن از این دنیا بشنون، درواقع فرقی نمیکنه کی زنده اس و آگاهه، چون این حیات و آگاهی بنا بر خود قرآن و برداشت شیعه شامل فرعون و بقیه هم میشه، و در کل شیعیان با این اعتقادشان میگن که برزخ حیاتی آگاهانه است که در آن برزخی ها ما را می شنوند و پاسخ هم میدن!!!
یکی نیست که پس اگر پاسخ میگن چرا ما نمی شنویم؟!!!
این چه پاسخ دادنی هست که ما نمی شنویم؟!!!
یعنی شیعیان برای برزخ آگاهی ای قایل شده اند که بواسطه ی آن، برزخی ها مرگ برزخی را میچشن
چون وقتی آگاهی باشه پای چشیدن هم میاد وسط. نمیشه بگیم انسان آگاه است اما مرگ را نمی چشد
انسان در این دنیا آگاه است و مرگ این دنیا را می چشد
اگر انسان در برزخ هم آگاه باشه باید مرگ برزخی را هم حتما بچشد
یعنی آگاهی قایل شدن برای همین است که آقای مکارم برای آن مرگ را هم قایل شده است!!!
بسیار خب عزیزان، یا باید این اعتقاد را باور کرد و قرآن را رد کرد، یا اینکه باید این اعتقاد را زیر پا گذاشت و به قرآن بازگشت!!!
ما در سوره ی بسیار زیبای صافات گفتگوی مومنان را با هم شاهد هستیم
این گفتگو بعد از برپایی دادگاه عدل الهی و مشخص شدن بهشتی از جهنمی است! یعنی بعد از نفخه صور!!!
این گفتگو در زمانی صورت گرفته که نفخه صور پایان گرفته و مومنان در بهشت قرار گرفتند و جاودانه در آن خواهند ماند و دیگر هیچ مرگی را نخواهند چشید!
أَفَمَا نَحْنُ بِمَيِّتِينَ
(سپس به یاران خود می‌گوید: ای دوستان!) آیا ما هرگز نمی‌میریم (و در بهشت جاودانه خواهیم بود)،(37:58)
إِلَّا مَوْتَتَنَا الْأُولَىٰ وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ
جز همان مرگ اول، و ما هرگز عذاب نخواهیم شد.(37:59)
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ
راستی این همان پیروزی بزرگ است!(37:60)
با توجه به اینکه هر انسانی مرگ این دنیا را خواهد چشید
با توجه به اینکه در گفتگوی این مومن بهشتی فرموده: فقط یک مرگ را می چشیم
پس این مرگ که خدا در این ایه آن را به ما متذکر شده همان مرگ دنیاست
هیچ یک از ما مرگ از عدم به مرده خلق شدن را با اینکه صورت می پذیره ولی احساس نمی کنیم، چرا؟ واضحه!!! چون آگاهی نداریم!!!
آیا شما وقتی در رحم مادرتان نبودید و سپس به صورت مرده بوجود آمدید، این مرگ را احساس کردید؟
ما مرگ این دنیا را احساس می کنیم و چون در آیه صحبت از چشیدن یک مرگ هست، آن مرگ که خدا متذکر شده همان مردن از این دنیاست
اگر قرار بر این بود، انسان هایی که در برزخ هستند، روح هایشان از این دنیا می شنید و آگاه می بودن و چیزی را حس میکردن
پس در این صورت چون در قیامت همه می میرند پس برزخی ها به این دلیل که در برزخ آگاه هستن و می شنوند و می بینند، باید مرگ حیات خود در برزخ را نیز علاوه بر مرگ دنیا احساس می کردند!!! پس این مومن باید می گفت جز همان دو مرگ که چشیدیم نه جز همان یک مرگ!!!
اگر برزخی ها مرگ برزخی را احساس می کنند پس چرا در سوره ی صافات فقط چشیدن یک مرگ را آفریدگار به ما متذکر شده؟
و ما همه میدانیم که مرگ این دنیا را می چشیم
پس اون یکبار که ما می چشیم، همین مرگ از این دنیا هست
حقا که هیچ یک از کلام خدا بیهوده نیست، الله سنجیده کار و عالم به هر چیزی هست!
این از این
اما مورد بعد
آقای مکارم مرتکب اشتباه فاحشی شده اند
آیه 11 سوره غافر صحبت از دو مرگ و دو حیات است
در صورتی که آقای مکارم در نظریه ای که داده اند، قائل به 3 حیات و 2 مرگ شده اند!!!
ایشان در توضیح آیه 28 سوره بقره فرمودن: ما یک حیات جسمانی داریم، یعنی همین حیاتی که الان در آن هستیم
بعد از مردن از این حیات وارد حیات برزخی میشویم
بعد از مردن از حیات برزخی وارد حیات بعد از قیامت می شویم!!!
می بینید؟ آقای مکارم اعتقاد داره 3 حیات و دو مرگ!!!
ولی در توضیح سوره غافر گفتند: منظور از دو حیات، یکی حیات برزخ و یکی حیات قیامت است!!! و منظور از دو بار مرگ، مرگ دنیا و مرگ برزخ هست!!!
سوال اینه: آقای مکارم عزیز! پس حیات این دنیا چی شد؟!!!
در صورتیکه خدا فرموده 2 حیات و 2 مرگ
نمیدونم تا کجا می خواهند پیش بروند
ایشان در سوره بقره نوشتند حیات جسمانی این دنیا را داریم و حیات برزخی و حیات قیامت
یعنی معتقد به 3 حیات شده اند
سپس در سوره غافر، به کل حیات این دنیا را بیخیال می شوند و فقط می گویند: منظور از 2 حیات، برزخ و قیامت است و منظور از 2 مرگ، دنیا و برزخ است
ایشون به کل حیات دنیا را فراموش کردند با وجود این مرگ این دنیا را قبول دارند!!! خب مرگ از چی؟ حواستون نبود که مرگ از این حیات دنیا
درواقع ایشون به چیزی فراتر از قرآن اعتقاد دارن!!!
3 حیات و 3 مرگ
چرا؟
فقط بخاطر اینکه به قرآن تحمیل کنن که امام ها می شنوند پس صدایشان بزنید!!!
خداوند مراتب زنده شدن و مردن ما را که هر کدام دوبار هست در سوره بقره آیه 28 به این صورت فرموده:
كَيْفَ تَكْفُرُونَ بِاللَّهِ وَكُنْتُمْ أَمْوَاتًا فَأَحْيَاكُمْ ۖ ثُمَّ يُمِيتُكُمْ ثُمَّ يُحْيِيكُمْ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ
چگونه به خداوند کافر می‌شوید؟! در حالی که شما مردگان بودید، شما را زنده کرد؛ سپس شما را می‌میراند؛ و بار دیگر شما را زنده می‌کند؛ سپس به سوی او بازگردانده می‌شوید.(2:28)
خدا فرموده ما مردگان بودیم، خدا وقتی ما را خلق کرد، مرده ای خلق کرد که زنده نبود و حیات نداشت و روح نداشت
سپس روح در ما دمید و ما زنده شدیم و به این دنیا آمدیم
سپس از این دنیا میمیریم
و سپس دوباره در قیامت ما را زنده می کنید
دقیقا 2 مرگ و 2 حیات
خداوند در سوره بقره فرموده ما قبل از این حیات دنیا، مرده گان بودیم و چون از اول نبودیم و فقط خداست که از اول بوده و ما بعد از زمانی خلق شده ایم
پس ما در گذر از مرحله ی عدم به مرده بودن، میرانده شدیم
ما نبودیم، میرانده شدیم و به صورت مرده ما را خلق کرد
ما نمیتونیم بیخیال این مرده بودن قبل از زنده شدن و حیات این دنیا بشیم
تا قبل از حیات این دنیا، ما یکبار میرانده میشویم و با حیات در این دنیا یکبار هم زنده می شویم
می ماند یک حیات و یک میراندن
سپس در پایان حیات این دنیا ما میمیریم و سپس دوباره زنده میشویم در قیامت
پس می شود دو بار مرگ و دو بار حیات
مصداق این باور و اعتقاد در خود قرآن و در آیه 122 سوره انعام است
أَوَمَنْ كَانَ مَيْتًا فَأَحْيَيْنَاهُ وَجَعَلْنَا لَهُ نُورًا يَمْشِي بِهِ فِي النَّاسِ كَمَنْ مَثَلُهُ فِي الظُّلُمَاتِ لَيْسَ بِخَارِجٍ مِنْهَا ۚ كَذَٰلِكَ زُيِّنَ لِلْكَافِرِينَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
آیا کسی که مرده بود، سپس او را زنده کردیم، و نوری برایش قرار دادیم که با آن در میان مردم راه برود، همانند کسی است که در ظلمتها باشد و از آن خارج نگردد؟! این گونه برای کافران، اعمال که انجام می‌دادند، تزیین شده است.(6:122)
در این آیه خدا فرموده: شخصی را به میان مردم فرستاده تا آنها را هشدار دهد
خدا فرموده آن شخص مرده بود، و او را زنده کرد یعنی به آن شخص حیات بخشید و در میان مردم فرستاد
و این دقیقا مصداق این هست که ما قبل از حیات در این دنیا، مرده هستیم
و چون از قبل نیستیم و به صورت مرده خلق می شویم، این همان میراندن است
خدا ما را از هیچ میراند و به صورت مرده خلق کرد
ما که همیشه به صورت مرده نبودیم، از یک زمانی به بعد به صورت مرده خلق شدیم
فقط خداست که ازلی و ابدی هست
پس وقتی ما از یک زمانی به بعد خلق شدیم و بصورت مرده خلق شدیم
این گذر از نیستی به مرده بودن میشه همان اماته یعنی میراندن اول، اینو ده بار گفتم!!! روشنه؟؟؟
پس
حیات برزخی که در آن آگاهی وجود داشته باشد، مطلقا وجود ندارد چون اگر وجود داشته باشد باید مرگ برزخی را هم که فقط ساخته ی ذهن علمای شیعه برای بحث توسل هست، چشید
در صورتی که انسان تا قبل از اینکه تکلیف بهشتی و جهنمی مشخص بشه، فقط یکبار مرگ را خواهد چشید
در پایان به این آیات توجه کنید:
كَيْفَ تَكْفُرُونَ بِاللَّهِ وَكُنْتُمْ أَمْوَاتًا فَأَحْيَاكُمْ ۖ ثُمَّ يُمِيتُكُمْ ثُمَّ يُحْيِيكُمْ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ
چگونه به خداوند کافر می‌شوید؟! در حالی که شما مردگان بودید، شما را زنده کرد؛ سپس شما را می‌میراند؛ و بار دیگر شما را زنده می‌کند؛ سپس به سوی او بازگردانده می‌شوید.(2:28)
قَالُوا رَبَّنَا أَمَتَّنَا اثْنَتَيْنِ وَأَحْيَيْتَنَا اثْنَتَيْنِ فَاعْتَرَفْنَا بِذُنُوبِنَا فَهَلْ إِلَىٰ خُرُوجٍ مِنْ سَبِيلٍ
آنها می‌گویند: «پروردگارا! ما را دو بار میراندی و دو بار زنده کردی؛ اکنون به گناهان خود معترفیم؛ آیا راهی برای خارج شدن (از دوزخ) وجود دارد؟
كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ ۖ ثُمَّ إِلَيْنَا تُرْجَعُونَ
هر انسانی مرگ را می‌چشد، سپس شما را بسوی ما بازمی‌گردانند.(29:57)
كَذَٰلِكَ وَزَوَّجْنَاهُمْ بِحُورٍ عِينٍ
این چنین‌اند بهشتیان؛ و آنها را با «حور العین» تزویج می‌کنیم!(44:54)
يَدْعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَاكِهَةٍ آمِنِينَ
آنها در آنجا هر نوع میوه‌ای را بخواهند در اختیارشان قرارمی‌گیرد، و در نهایت امنیّت به سر می‌برند!(44:55)
لَا يَذُوقُونَ فِيهَا الْمَوْتَ إِلَّا الْمَوْتَةَ الْأُولَىٰ ۖ وَوَقَاهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ
هرگز مرگی جز همان مرگ اوّل (که در دنیا چشیده‌اند) نخواهند چشید، و خداوند آنها را از عذاب دوزخ حفظ می‌کند؛(44:56)
قَالَ قَائِلٌ مِنْهُمْ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٌ
کسی از آنها می‌گوید: «من همنشینی داشتم(37:51)
يَقُولُ أَإِنَّكَ لَمِنَ الْمُصَدِّقِينَ
که پیوسته می‌گفت: آیا تو این سخن را باور کرده‌ای(37:52)
أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَدِينُونَ
که وقتی ما مُردیم و به خاک و استخوان مبدّل شدیم، زنده میشویم و جزا داده خواهیم شد؟!»(37:53)
قَالَ هَلْ أَنْتُمْ مُطَّلِعُونَ
(سپس) می‌گوید: «آیا شما می‌توانید از او خبری بگیرید؟»(37:54)
فَاطَّلَعَ فَرَآهُ فِي سَوَاءِ الْجَحِيمِ
اینجاست که نگاهی می‌کند، ناگهان او را در میان دوزخ می‌بیند.(37:55)
قَالَ تَاللَّهِ إِنْ كِدْتَ لَتُرْدِينِ
می‌گوید: «به خدا سوگند نزدیک بود مرا به هلاکت بکشانی!(37:56)
وَلَوْلَا نِعْمَةُ رَبِّي لَكُنْتُ مِنَ الْمُحْضَرِينَ
و اگر نعمت پروردگارم نبود، من نیز از احضارشدگان بودم!(37:57)
أَفَمَا نَحْنُ بِمَيِّتِينَ
(سپس به یاران خود می‌گوید: ای دوستان!) آیا ما هرگز نمی‌میریم (و در بهشت جاودانه خواهیم بود)،(37:58)
إِلَّا مَوْتَتَنَا الْأُولَىٰ وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ
جز همان مرگ اول، و ما هرگز عذاب نخواهیم شد.(37:59)
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ
راستی این همان پیروزی بزرگ است!(37:60)
لِمِثْلِ هَٰذَا فَلْيَعْمَلِ الْعَامِلُونَ
آری، برای مثل این، باید عمل‌کنندگان عمل کنند!(37:61)
